hiç çalışmadık ki anlamaya ... denemedik ki dinlemeyii... konuşan sadece bizdik.. bizdik sadece bilen herşeyii.
kısıtladık özgürlükleri.. hep engelledik yeni sevmeleri yeni aşkları yeni dostlukları.. ya sevmezse ya olmazsa ya ölürse
diye o kadar çok şeyi erteledik ki bi baktık sonuna gelmişiz herşeyin.. aşkın , dostluğun , sevginin....
güzelliği , iyiliği hep karmaşa da zor olanda aradık... hiç düşünemedik belki de herşey bi kelebeğin kanatlarında ki desenler kadar naif,
onun o bi günlük yaşamı kadar umutlu ..
sınır koymayın hayatınıza, gününüze , cevrenizdekinlere... !
biz yaşanması gereken bir dolu duyguyu sığdıramıyorken şu koskoca
hayata ; örnek alın kelebekleri kendinize...
nasıl da azimliler ama nasıl da sevgi dolu.. sadece ama sadece bir günlük ömürleri için okadar çok uğraşıyorken , milyonlarca kez
çırparken o narin kanatlarını biz bazen kılımızı bile kıpırdartmaya üşeniyoruz. şeytan ayrıntıda gizlidir ama güzellikler değil... salın elinizdeki
o gizli kelebekleri.. verin onlara özgürlüklerini ; kırın bileklerinizdeki ,yüreklerinizdeki pırangaları...
hapsetmeyin kendinizi O'na Bu'na Şu'na.. unutmayın çünkü ; Sen gerçekten yaşayabiliyorsan Güzel bu Hayat...!
